|
26 Eylül 1983 tarihinde Malatya'da doğumumla başladı dünlerim ve ilkokul 2'ye kadar bu şehirde devam etti çocukluk günlerim.Çok okuyan değil çok gezen bilir dercesine babamın işleri taşıdı bizi ikinci durağımız olan mersin'e.Ortaokulda hikayelerime, düzyazılarıma, adını bilemediğim hislerimi döktüğüm kağıtlara ve lisede bestelerimin doğmasına şahit olan bu akdeniz ilinde tam on yıl yaşadık.
Gözlerimin önüne heyecanı ve ümitleri ruhuna sığmayan küçük bir kız geliyor bugünlerde biraz durulan…
Durulmam her şey eskiden güzeldi diye değil bugün her şey güzele daha yakın.Sadece daha çok düşünüyorum ve hala heyecanlı her daim ümitliyim.Ümit benim nefesim…
Dünden bugüne yaklaşık 7 yıldır İstanbul'dayız.Lise sonu burada okudum ve kendi adıma hayatımın en önemli başlıklarını atmaya başladım.Üniversiteyi de kazandıktan sonra hayatımın en durulası yerlerinde ve nefes alıp vermeyi bile işkence saydığım zamanlarda içimdeki sessiz isyanları susturan derdin adı "İnsanlık" soyadı da "fedakarlık" oldu.Böyle dert dostlar başına dedim ve çekerek geldim.Hala fark edemeden izliyorum olanı biteni sonra doluyorum, gece birde mum yakıyorum karanlığa, elime de gitarı alınca yaşamam gerekmiyor yazdıklarımı, derdin insan denediğin empati olunca.
Bugün en iyi yapabildiğime inandığım iş söz yazmak bestelemek ve yorumlamak.
Bu yeteneği en iyi şekilde kullanmaya çalışıyorum.Yapılan iş insan içinse,
insanda uzun zaman isteyense ve hedef dünyaysa, daha yolun çok başındayım diyorum.
Yapılacak bir çok iş ve yaşanacak zorluklar olduğunu görebiliyorum.
Yarınlar içinse içimden bir şarkı geçiyor yeni türküden "biz büyüdük ve kirlendi dünya" diye gerçekten böyle mi oluyor diye düşünürken birden içimden bir nida yükseliyor "her şey güzel olacak" diye.
|
