Ne telefona gidiyor elim ne farkındayım günün güneşin
Her yanım nazlı gülüşün, gül yüzün
Görmez oldum senden başka
Hiç birşeyi iki gözüm,ki ben...
Ne yol, ne iz bilmiyorum,sanki liseliyim toyum
Seviyorum sonunda itiraf ediyorum
Okadar temiz ve sahi öpmeye bile kıyamıyorum,ki ben...
Neredeyse inanmazdım
Aşk tenlerin seçimiydi geçici ateşiydi
Gelip vurdu tam hedeften
Bu saatten sonra olacak iş miydi?
İnansaydım yanar mıydım?
Kalır mıydım savunmasız, çaresiz çocuk gibi
Tatmasaydım o zamanda
Yaşamış sayar mıydım kendimi adam gibi
|