|
Bedendeki bu gözler, ruhumun pencereleri
Bunlardan içeriye bakıyorum ve her şeyi görüyorum
Kalbimdeki dikenler ve beynimdeki iğneler
Bulaşıcı acımı ya da özden mi?
Benim yazgım karanlıkta saklanıyor
Ya da aydınlığı çalan benim aklım
Omuzlarımdaki ağır vicdan
Daha fazla taşıyamayacağım
Soğuk buz şimdi
Karanlık, acımı öldür
Babama sordum neden beni bıraktığını
Her zaman burada ve beni izliyor olduğunu
İşaretleri izle ve onların bana liderlik ediyor olacağını
Söyledi
Yalanı terketmeye neden korkuyorum ki
Hoşça kal deme zamanı geldiğinde
Omuzlarımdaki ağır vicdan
Daha fazla taşıyamayacağım
Soğuk buz şimdi
Karanlık, acımı öldür
Babama sordum neden
Biz eski bilgeleriz, işaret gösterilenler
Bilinmeyen krallığından unutulmuş olanlar
İsimsiz, izsiz, ölümle battık
Ve zamanın kitabında isimlerimizin yeri boş
|
