|
Mübtelâ yi mihnet-i mâsivâyım efendim!
Garîk-i bahr-i isyan bir rüsvâyım efendim!
Açılsın ne olur cemâl-i pâkinden nikâb!
Yüzüne aşinâ-yı pür-vefâyım efendim!
Varıp bezmine âjıkân binblr leâl ister,
Ben bir garîb-i nâlân u peydayım efendim!
Geçerler candan, girenler nûr hâlene bîr kez,
O dertten bin belâya müptelâyım efendim..!
Olur mecnûn görenler ruhsârtm a cânân!
Kapında mülk-i serap bir gedâyım efendim!
Esîr-i dâm-ı firkatte hep yandım yakıldım;
Her subh u şâm inleyen tam bir nâyım efendim!
Seherler bûy-ı huzurunla tüterken her şeb,
Ben neden nâr-ı hasrete yanayım efendim!
Kerem eyle bırakma bendeni bu hicranla!
Kerem kılmazsan, nasıl dayanayım efendim!
|
