Huma kuşu yükseklerden seslenir.
Aah yar koynunda
Bir çift suna, beslenir,beslenir.
Yavri,yavri sen ağlama,
Kirpiklerin ıslanır.
Ben ağlamki,deli gönül,
Belki bir gün uslanı
Yavri,yavri ,sen bağ olki,
Ben bahçende,gül olim.
Ben aşkından,yanıp,yanıp
Kül olim
Sen efendi,ben kapında kul olim
Koy desinler,bu da bunun kuludur,
Yar gülüm eğlen,eylen
Bu da bunun kuludur
|